اربعین آمد و چشم ها باز گریان می شود

کربلا ماتم سرای اهل ایمان می شـــــــود

 
غصه های آل طه در مسیر کوفه و شـــام

یاد شام تارشان در کنــــــــج ویــــــــران می شــــــــــــود

 
باز تازه غصه هـــــــــــــای کربـــــــــلا در نـــــــــزد زینب

سید سجاد زین غم اشک ریزان می شــــود

 
گوشة ویرانه گویا غنچه ای روییــده است

آه و صد افسوس که آن هم برگ ریزان می شـود

 
باز گویـــــــــــــا یک سری بی تن به نـــــــــزد دختــــــــرش

یا که خورشیدی به نزدماه میهمان می شود
 

باز گویا دختری از شوق دیــــــدار پــــــدر

گریه و زاری نموده تا که بی جان می شود
 

باز گویا جابر آید با عطیــــــــــــــه کربلا

حال او زین ماتم عظمی پریشان می شــــود
 

باز گویا زینب غم دیده از شـــــــــــــام بلا

می رسد بر کربــــــــــلا و زار و نـــــــــــــــالان می شـــــود

 
کاروان آل یاسین مجلسی برپا نمــــــــــوده

دشت خون بااشک زینب سیر باران می شــود

 
غم فزون گشته زحد غمخوار زینب رفته است

تا ابد دنیای او همچــــــــــــــــــون غمستــــــان می شـــــــود
 

ناله های زینب و خون دل سجــــــــــــاد دین

تازه است هر روز تا مهدی نمایان می شـود

 
راجی اندر این عزا با شیعیان هم ناله است

دارد امیدی که روز حشــــــــــــــــــر شـــــــــادان می شـــود

.....

 شعر از استاد بزرگوارم حاج محمد رجب زاده