من اگر در مقام نوشتن بودم - که نیستم – برای دفاع از منزلت مادرم در جواب "رنج زن دکتر شریعتی*  این گونه می نگاشتم :
هر چند حق انتخاب با پدر است، زیبایی و دلبری برای تو مقرر شده است مادرم ؛
پدر مکلّف !! به تامین معاش زندگی است ، در حالیکه خداوند ، تو را حتی موظف !! به شیر دادن من هم نکرده است .
هر چند پدر تا پانزده سالگی به حساب نمی آید ، خداوند تو را در نه سالگی به حضور فراخوانده است.
اینها به جای خود ، و مهم تر از اینها ؛
وقتی زبانم مادری است ؛
وقتی زمانی که به استیصال می رسم و درمانده می شوم - حتی در کهنسالی – فریاد می کشم " وای مادرم " ؛
وقتی در جدّیت ها قسم به جان مادر می خورم ؛
وقتی راه وحی قطع می شود ، ولی راه آسمان از طریق مادری گشوده می ماند ،
وقتی بهشت زیر پای توست ؛
با احترام به همه پدر ها ،
تو ستودنی ترین موجودی . ای زیباترین ، مادرم.

پی نوشت : تصویر طرحی از فاطمیون هستش تو سایت افسران دیدم قشنگ بود گذاشتم شما هم ببینید اینم آدرسش http://media.afsaran.ir/sioAj7_535.jpg

متن هم از اینجا