السلام على ربیع الانام و نضره الایام

سلام بر بهار مردمان وسرسبزی دوران

    6.  بهار، عصر فراوانى سرسبزى ‏ها است. بهار آنچه از زیبایى درون خود را  عرضه مى ‏دارد.

هنگام ظهور هم موجودات در خدمت امام(عجل الله) قرار مى‏گیرند و امام(عجل الله)  بى حد  و حساب بخشش می‏ کند تا آنجا که غنا و بی‏نیازى رخ می‏نماید.

تمام اموال دنیا، از برون و درون زمین، در اختیار او گرد مى ‏آیند. 

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم): اموال را چون سیل می‏ریزد، ثروت را مى‏بخشد و آن را نمی‏ شمارد؛ این هنگامى است که اسلام به طور کامل اجرا شود. 

آن گاه آنچنان عطایاى کلان به آنها می‏دهد که هرگز در تاریخ بشرى سابقه نداشته است.

این بى‏نیازى، گاه در اثر غناى مالى است و رفع فقر و از این مهم‏تر، روح بی‏نیازى است که در اثر رشد عقلى، رخ می‏نماید.

مال را على ‏السویه تقسیم میکند و دلهاى امت محمدى (صلی الله علیه و آله وسلم) را با بی‏نیازى پُر می‏کند و عدالتش همه آنها را فرا می ‏گیرد. 

7.باران‏هاى حیاتبخش بهارى، زمین مرده را پس از مدتها خواب و مرگ حیات می‏بخشد.

استعدادها شکوفا می‏شود ، زمین خشک و نفوذناپذیر با بارش پیاپى باران، رام گشته و آنچه در درون دارد، به وزش باد بهارى می‏سپارد. بذرهایى که سالم به خاک،  سرسپرده‏اند، رجعتى دوباره می‏یابند و به روى بهار لبخند مى‏زنند و در سرسبزى طبیعت، به یاریش برمى‏خیزند، بهار زیباى پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) نیز چنین مى‏کند؛ مهدى (عجل الله) برترین حیات بخشى است که آرزوى تمام انبیاء و اوصیاء را به هدف اجابت می‏رساند:

خداوند آنان - اهلبیت(علیه السلام)- را مایه حیات مردم، و مشعل‏هاى هدایت در گمراهی‏ها قرار داد.

این دم ابدال باشد ز آن بهار 

 در دل و جان روید از وى سبزه‏ زار

حضرت، استعدادها را شکوفا می‏کند، عقل‏هاى به خواب رفته را بیدارى می‏بخشد، زمین‏ها را حیات و زمینه‏ ها و استعدادها را شکوفا می‏ گرداند؛ مگر نه این است که تمام انبیاء و اوصیاء آمده‏اند تا گنج‏هاى عقول را استخراج نمایند.

آن خزان نزد خدا نفس و هواست 

عقل و جان عین بهار است و بقاست

خردهاى آنان را گرد آورد، رشدهاى آنان را کامل گرداند و خداوند بر وسعت بینایى و شنوایى آنان می‏افزاید. 

چون پرچم او به اهتزاز درآید، میان مشرق و مغرب با نور آن روشن مى‏شود و خداوند دستش را بر سر بندگان مى ‏گذارد. 

 8.شادمانى، مسرت و شادمانى دستاورد دیگر بهار است؛

بهار دلها، مهدى زهرا(عجل الله) ، نیز غم و اندوه را مى ‏زداید و شادى و نشاط را نه تنها به انسان که به تمام موجودات هدیه مى‏ دهد.

آن روز مردگان نیز خرسند مى‏ گردند و به هم مژده ظهور می‏ دهند؛

وقت پژمردگى و غمزدگى آخر شد 

 روز آویختن از دامن یار آمد باز 

مردگی‏ها و فروریختگی‏ها بشدند 

 زندگى‏ها به دو صد نقش و نگار آمد باز 

زدودن رنج‏ها و غم‏ها و بیمارى ‏ها؛ انسان را از هر نوع بیمارى جسمى و روحى نجات می‏یابد:

 هر کس که قائم اهلبیت(علیه السلام)  مرا درک کند. اگر بیمار باشد، بهبودى مى‏یابد و اگر ناتوان باشد، نیرومند می‏شود. 

 هنگامى که قائم ما قیام کند، دست شریفش را بر سر بندگان گذارد و خردهاى آنان را گرد آورد، رشدهاى آنان را کامل گرداند و خداوند بر وسعت بینایى و شنوایى آنان می‏افزاید. 

شادمانى زندگان؛ چون آن روز را درک کنى، چشمانت روشن می‏شود.

امام صادق (علیه السلام): مهدى(عجل الله) که قیام نماید، همه مسلمانان از خواص و عوام خوشحال مى‏شوند. 

امام کاظم (علیه السلام): مؤمنان و اهل آسمانها با ظهور او خوشحال و شاداب مى‏شوند ولى هیچ کافر و یا مشرکى نمیماند جز اینکه ظهور او را ناخوش دارد. 

شادمانى همگانى؛ به قیام او، اهل آسمان‏ها و ساکنان آن‏ها شادمانى می کنند. 

امام صادق (علیه السلام):  اهل آسمان و زمین به وسیله ظهور او خوشحال میشوند، پرندگان هوا و ماهیان دریا نیز با ظهور او شادى میکنند. 

امام حسن عسکرى (علیه السلام) به امام زمان (عجل الله) فرمود: کودکى که در گهواره آرمیده، آرزو مى‏کند که بتواند به سوى تو بشتابد، وحشیان صحرا آرزو مى‏کنند که بتوانند به سوى تو راهى یابند. اقطار و اکناف جهان سبز و خرم می‏شود، چهرة دنیا خندان و قله‏هاى شرف و عظمت از تو شاداب و خرامان می‏گردد. 

 9.  بهار با خیر و برکت، طراوت و... زمینه محبت را فراهم مى‏آورد؛ نفرتها از بین می‏روند، گویى الفت و مهربانى و صمیمیت ارمغانى جدا ناشدنى از بهار است.

زدودن نفرتها و کینه‏توزى‏ها؛ کینه‏ها را از دل مردم بیرون رود و بدی از جهان رخت بربندد و تنها خیر باقى بماند. 

الفت و صمیمیّت؛ خداوند به دست ما در میان آنها الفت و صمیمیت ایجاد می‏کند چنانکه پس از کینه توزی‏هاى شرک به دست ما در میانشان صفا و صمیمیّت ایجاد نمود. بعد از عداوت روزگار فتنه، به وسیله ما برادرى خود را باز یابند، چنانکه بعد از عداوت شرک، به دست ما برادر ایمانى گشتند. 

هنگامى که قائم(عجل الله) قیام کند، دوستى واقعى و صمیمیت حقیقى پیاده می‏شود. هر نیازمندى دست مى ‏برد و از صندوق برادر ایمانى خویش، به مقدار نیاز برمى‏دارد و صاحب صندوق هم او را منع نمی‏کند. 

  10.برترین بهار، محبوب‏ترین یار؛

شاد از وی شو، مشو از غیر وی

او بهار است و دگرها ماه دی

بهار، اگر سرسبزى و نشاط طبیعت را به همراه خویش به ارمغان مى‏آورد، امام، سرسبزى، طراوت و زندگى را به روح جان‏ها مى‏بخشد. انسان را فراتر از طبیعت می ‏سازد و او را از خاکدان طبیعت مى‏رهاند و به اوج مى ‏رساند؛ اینجاست که او از هر بهارى، بهارتر و از هر کسی مهربانتر است.

دلسوز و مهربان؛  امام صادق(علیه السلام): مهدى(عجل الله) بخشنده‏ای است که مال را به وفور می بخشد، بر والیان سخت مى‏گیرد و بر بینوایان بسیار رؤوف و مهربان است.

 پناه مردمان؛ او از همه آغوش پناهش برایتان گشاده‏تر است.

پناهگاه بندگان است.

رفیقى صمیمى، پدرى دلسوز، از مادر مهربانتر؛  امام انیسى رفیق، پدرى شفیق و برادرى همزاد است، همانند مادرى نکوکار نسبت به فرزند خردسال است.

این بهار، دوست داشتنی ‏ترین بهار است؛  مهدى در میان همه مخلوقات، محبوب است.

 محبوب آسمانیان و زمینیان؛ ساکنان زمین و آسمان به او عشق می‏ورزند.

بى‏زبان گویند سرو و سبزه‏زار

 شُکر آب و شُکر عدل نوبهار

عشق وصف‏ناشدنى؛ امت اسلامى به مهدى (عجل الله) مهر مى‏ ورزند و به سویش پناه مى‏برند. آن چنان‏که زنبوران عسل به سوى ملکه خود پناه مى‏برند.

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هرکجا هست خدایا به سلامت دارش

از وبلاگ یگ گام تا ظهور

السلام على ربیع الانام و نضره الایام1  

سلام بر بهار مردمان وسرسبزی دوران

 بهار، همیشه با تحفة سرسبزی و شادابی و نشاط همراه است. بنابراین ، طبیعت و تمام موجودات به بهار عشق می ورزند. در روایات ما،  سیمای  امام مهدی(عج) و دستاوردهای آن بزرگمرد، آکنده ازجلوه های بهاری است حتی از امام(عج) به عنوان بهار یاد شده است.  

این مقاله به دنبال تبیین برخی شباهت های حضرت مهدی (عج) و بهار است و این که امام، احیاگر جان ها است و هیچ امری به اهمیت احیای جان ها نمی رسد و چنین ندا سر می دهد:

شاد از وی شو، مشو از غیر وی

او بهار است و دگرها ماه دی2

 1. یکی از ویژگیهای بهار، باران فراوان، جوشش نهرها و چشمه‏ساران است؛

 امام، ابر بارنده، باران پیاپى، آسمانِ سایه افکن، زمین گسترده، چشمه جوشان، برکه و گلزار است. 4

او بر جایى قدم نمی‏گذارد جز آن که از مقدم او چشمه ها می جوشد، چشمه‏هایى که عطش تشنگان را فرو می‏نشاند.

زو بخندد هم نهار و بهار 

 در هم آمیزد شکوفه و سبزه‏زار5

در آن هنگام چشمه‏سارها، سرازیر و زمین چندین برابر محصول خود مى‏رویاند.6

 2. ویژگى دیگر بهار، سرسبزى دشت و دمن است؛  هر کجا پا می‏گذارى، بوى طراوت و تازگى به مشام میرسد؛

هنگام ظهور، از کویرها و خشکى‏ها، سخنى نباید گفت؛ مسافت‏هاى طولانى، چون عراق تا شام، پاى بر سبزه باید گذارد و قدم‏ها را با نوازش سبزه‏ها و گیاهان طراوت باید بخشید. قائم ما که قیام کند، آسمان باران خویش را فرو می‏فرستد و زمین، گیاهان خویش بیرون مى‏فرستد و... تا جایى که زن از عراق تا شام برود و پاى خود را جز بر روى گیاه نگذارد.7

آرى، خداوند با باران رحمتش، بهار مردمان، مهدى زهرا (عج) را سیراب می‏سازد، زمین گیاه خویش را بیرون می‏فرستد، دامها فراوان می‏شوند.8

 3.  تازگى، نو و جدید شدن از دیگر ویژگی‏هاى بهار است، که جان را صفا مى‏بخشد؛

بهار جان‏ها، مهدى زهرا(عج)  نیز، با تازگى توأم است، جاهلیتها را زدوده و اسلام را از نو بنا می‏نهد.

امام صادق (ع): او همچون پیامبر(ص) آنچه در قبل بوده را از بین برده، جاهلیت را نابود ساخته و اسلام را بنا نهاده و پیاده میکند.9

  4. بهار یعنى رفتن تمام مظاهر سردى، خشکى و مردگى و فرج و گشایش براى تمام آن‏ها که آرزوى روییدن را به سر داشته‏اند.

پیش از ظهور بهار، سوز سرما، رنج آور و تلخ است: «ظهر الفساد فى البر و البحر بما کسبت ایدى الناس»10

عصر یخبندانِ قبل از ظهور به گونه ای است که بشر از سوز سرمای بی عدالتی و ظلم، آرزوی بهار را فریاد می کشد.

بر هر دیارى بگذرى، بر هر گروهى بنگرى 

 با صد بیان، با صد زبان در ذکر او غوغا بود11

بهار رخ مى‏نماید، سردى‏ها را مى‏زداید. آنان که به سردى‏ها خو کرده و از عادات زشت جدایى ناپذیرند، سرنوشت سرما را خواهند داشت و آنان که در اوج سرما، روح خویش را به گرماى انتظار، تقوا و انجام وظیفه، زنده نگه داشته‏اند، به دیدن بهار خوشنود می‏گردند و با او به جنگ زمستان  می‏روند.

امام رضا (ع): به هنگام ظهورش جهان با نور پروردگارش می‏درخشد. او میزان را به عدل در میان مردم قرار مى‏دهد. دیگر کسى در حق کسى ستم نمی‏کند. 12

جهان با پیاده شدن عدالت، خوشحال می‏شود. 13

در تمام دوران حکومتش، جز به هنگام اجراى حدود الهى، کسى را مورد ضرب قرار نمى‏دهد. 14

اوست که سخن‏ها را یکى می‏کند (وحدت کلمه ایجاد می‏کند) نعمت‏ها را کامل میگرداند. .خداوند به وسیله او حق را تحقق می‏بخشد و باطل را ریشه‏کن می‏سازد. او مهدى منتظر شماست. 15

رسول گرامى اسلام(ص): خداوند به وسیله او از امت، رفع گرفتارى می‏نماید.16

خداوند به وسیله او، دروغ و دروغگویى را نابود می‏سازد، روح درندگى و ستیزه‏جویى را از بین مى‏برد و ذلّت بردگى را از گردن آنها برمی‏دارد.17

زمین همانند نقره از هرگونه تیرگى پیراسته خواهد بود.18

  5.  بهار به همراه خویش، خیر و برکت ارزانى می‏کند، به هنگام حلول بهار اهل بیت، نیز چنین خواهد شد؛

آن هنگام، زمین گنج‏ هاى خود را نمایان و برکات خویش را آشکار میسازد.19

ادامه دارد ...

........................................

پی نوشت :

 1. بحار الانوار، ج 99 ص 101 باب 7.

2. مثنوی معنوی، دفتر ششم،1123.

4. کافى، ج 1، ص 198.

5. مثنوى معنوى، دفتر دوم، 246.

.6  ینابیع الموده، ج 3، ص 136.

7 . خصال / 2 / 626.

 .8المستدرک على الصحیحین؛ ج 4، ص 557.

9. ینابیع الموده، ج 3، ص 78 و 132.

10.  روم / 41.

11 .دیوان امام خمینى (ره)، ص 103.

12. اعلام الوری، فصل ثانی، 434.

31. بشاره الاسلام، ص 71.

14. الملاحم و الفتن، 66.

15. ینابیع الموده، ص 92.

16. غیبت طوسى، 187.

17. همان .

18. الملاحم والفتن، 66.

19. ارشاد ج2ص384.